Ο Κίτσος μας άφησε χρόνους, ο κυρ Χρήστος ο Λαμπράκης μας έφυγε, στις υπόλοιπες μεγάλες εφημερίδες οι παλιοί εκδότες έχουν παραγεράσει και τη θέση τους δίνουν στα παιδιά τους, τους «νέο-γιάπηδες» και ως επί το πλείστον κατώτερους του μετρίου, τα θαλασσοδάνεια, καθώς και τα δανεικά κι’αγύριστα κρατικά κονδύλια μειώθηκαν θεαματικά, και γενικότερα το σύστημα των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης που δημιουργήθηκε Μεταπολιτευτικά δεν αισθάνεται καθόλου καλά. Οι ιδιοκτήτες τους βέβαια, κυρίως επιχειρηματίες που έχουν συνδέσει το όνομά τους με το σύστημα της πολιτικο-οικονομικής διαπλοκής στην Ελλάδα σχεδόν τα τελευταία σαράντα χρόνια, επιδιώκουν να σώσουν το τομάρι τους και τα τεράστια περιουσιακά στοιχεία που έχουν αποκτήσει, ρίχνοντας όλα τα βάρη στον τελευταίο...
τροχό της αμάξης, τους εργαζομένους και στους μισθοσυντήρητους δημοσιογράφους, που είναι η συντριπτική πλειοψηφία στον χώρο.
Η επίθεση από τους ιδιοκτήτες των ΜΜΕ προς τους εργαζόμενους, ως όλα δείχνουν, είναι συντονισμένη. Δεν εξηγείται αλλοιώς εξάλλου, ότι ταυτόχρονα εκδηλώθηκαν κινήσεις στοΒήμα, την Καθημερινή και την Ελευθεροτυπία. Στην τελευταία, σύμφωνα με πληροφορίες, σήμερα ανακοινώθηκαν μέτρα περικοπής μισθών. Στο μεταξύ, έντονες είναι οι φήμες στο «μαγαζί» ότι εξαιτίας των οικονομικών προβλημάτων, εάν δεν βάλει λουκέτο, στόχος είναι να πουληθεί.
Το καθημερινό Βήμα επίσης, έβαλε για πολλοστή φορά στην ιστορία του λουκέτο. Ο νεκροθάφτης του δεν είναι άλλος από τον επικεφαλής του Δημοσιογραφικού Λαμπράκη (ΔΟΛ), Σταύρο Ψυχάρη. Η ειρωνία είναι ότι αυτός ήταν ο «εμπνευστής» του ανοίγματος του καθημερινού Βήματος, παρά τις ενστάσεις που είχαν άνθρωποι του Χρήστου Λαμπράκη.
Στο δεύτερο «μέτωπο» το Αλαφουζέϊκο προσπαθεί, ανοικτά πλέον, να εφαρμόσει το νόμο που ψήφισε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ότι οι επιχειρησιακές συμβάσεις θα είναι ανώτερες από τις κλαδικές. Επιμένουν επίσης στην εκ περιτροπής εργασία για τους τεχνικούς.
Συνέλευση γίνονταν μέχρι αργά το απόγευμα στο ALTER, ενώ αναβλήθηκε η συνέλευση στο Έθνος.
Είναι ολοφάνερο ότι οι εκδότες προσπαθούν να καταργήσουν στην πράξη τις συλλογικές συμβάσεις. Αλλωστε, αυτό το στόχο εξυπηρετεί η πρόσφατη παραίτηση της ηγεσίας της Ενωσης Ιδιοκτητών. Ε, αφού λοιπόν, δεν έχει ηγεσία, δεν υπάρχει κανείς να υπογράψει νέα συλλογική σύμβαση με την Ενωση Συντακτών (ΕΣΗΕΑ). Τόσο ωμές και προκλητικές είναι οι μεθοδεύσεις των ιδιοκτητών. Οι δημοσιογράφοι από τη μεριά τους, και ιδιαίτερα η διαλυμένη –αφού εκεί βασιλεύουν οι «εργοδοτικοί» συνδικαλιστές- ΕΣΗΕΑ, οδεύουν, δίχως αντίδραση ως πρόβατα στην σφαγή. Είναι ολοφάνερο ότι σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται το «μνημόνιο για τα ΜΜΕ».
Σύμφωνα με πληροφορίες, κατά τη διάρκεια επαφών που είχε ο κ.Σ.Ψυχάρης με εκπροσώπους της ΕΣΗΕΑ, πήρε πίσω τις υποσχέσεις του ότι δεν θα κάνει απολύσεις, με το κλείσιμο του καθημερινού Βήματος. Το περίεργο βέβαια, θα ήταν να κρατούσε την υπόσχεσή του. Κάτι, που έκανε (ήταν αναγκασμένος να το κάνει) όσο ζούσε ο Χρήστος Λαμπράκης. Αντίθετα, είπε ευθέως ότι θα κάνει απολύσεις, αλλά θα «προσπαθήσει» να κρατήσει κάποιους και να τους απορροφήσει στο ιντερνετικό Βήμα. Πως θα το κάνει αυτό όμως, όταν δεν υπάρχει κανένα πλαίσιο λειτουργίας των διαδικτυακών εφημερίδων, ενώ ακόμα και το «παραδοσιακό» εργασιακό πλαίσιο γκρεμίζεται, είναι κάτι που μάλλον θα καταλήξει στο καλάθι των υπολοίπων υποσχέσεων που έδωσε.
Συγκέντρωση έξω από το Σκάι στο Φάληρο, πραγματοποίησαν εργαζόμενοι από όλες τις ειδικότητες των ΜΜΕ, με αφορμή την απόπειρα του ομίλου Αλαφούζου να σπάσει τις ΣΣΕ με ατομικές συμβάσεις που «κουρεύουν» αποδοχές και συνδικαλιστικά δικαιώματα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου