Οι προβλέψεις για πρόωρες εκλογές με λίστα στις αρχές Απριλίου απεδείχθησαν εντελώς λανθασμένες. Τα νέα σενάρια προβλέπουν πρόωρες- με σταυρό αυτή τη φορά-τον Μάιο. Καταντά αστεία η συζήτηση, αποσπασματική και εν πολλοίς σπεκουλαδόρικη. Το επιχείρημα, πως όπου πάει το ΔΝΤ είχαμε εκλογές μέσα...
σε ένα χρόνο επίσης δεν επιβεβαιώνεται από τα πολιτικά πράγματα.
Με αυτήν την κατάσταση στην οικονομία, με τέτοιο στασιμοπληθωρισμό, θα αποτελούσε αυτοκτονία η προσφυγή στις κάλπες από οποιαδήποτε πλειοψηφία. Οι περιβόητες «κυβερνητικές τάσεις φυγής» επίσης δεν προκύπτουν.
Το ΠΑΣΟΚ απώλεσε μόνο 4 βουλευτές, μέσα σε ένα ανεπανάληπτο τσουνάμι μέτρων και αντιλαϊκών νομοσχεδίων, ως αποτέλεσμα της προσφυγής στο μηχανισμό στήριξης. Ελάχιστες απώλειες αναλογικά με τα συμβαίνοντα, οι οποίες του επιτρέπουν να έχει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία αλλά και αποθέματα για κινήσεις στην πολιτική σκακιέρα.
Με δεδομένο ότι το ΠΑΣΟΚ το καλύτερο που μπορεί να πάρει από τις εθνικές εκλογές άμεσα είναι συγκυβέρνηση, μάλλον θα τις αποφύγει. Ως μηχανισμός εξουσίας ξέρει να αναπαράγει τα κλισέ, τα συνθήματα, να καλλιεργεί στερεότυπα και να έλκει τους «κεντροαριστερούς» ψηφοφόρους. Η κυβέρνηση έχοντας πολύ γρήγορα εμφανίσει τα πάγια σημάδια των παιδικών ασθενειών του ΠΑΣΟΚ στην Κυβέρνηση (διάφοροι πόλοι εξουσίας, προσωπικές στρατηγικές, κραυγαλέα αναποτελεσματικότητα και αποθέωση της μετριοκρατίας) δεν θα εμφανιστεί ενώπιον της κάλπης. Για την ακρίβεια θα αποφύγει τις εκλογές όσο μπορεί.
Με ορίζοντα τετραετίας και με το βλέμμα στην όποια ανάταξη της οικονομίας, θα παίξει τα ρέστα του το 2013. Ο στόχος είναι να εμφανιστεί τότε ως η δύναμη που απέτρεψε τη χρεοκοπία, έσωσε τη χώρα από τον όλεθρο, τη φτώχεια, την ανέχεια και εισήγαγε την «κοινή λογική» στην διακυβέρνηση του τόπου.
Όσες αντιδράσεις κι αν υπάρξουν, όσες φωνές κι αν στοιχηθούν πίσω από το αίτημα της προσφυγής στη λαϊκή ετυμηγορία, όσο κι αν οι εγγενείς αδυναμίες του κινήματος να κυβερνήσει, τόσο το ΠΑΣΟΚ θα γαντζώνεται στην εξουσία. Σαν τον Καντάφι, στο λιγότερο αιμοσταγές και ακόμη λιγότερο «σοσιαλιστικό».
Λόγω των εκτάκτων συνθηκών η κυβέρνηση θα κινείται με βραχυπρόθεσμο (πολλές φορές και μηνιαίο) προγραμματισμό. Άντε να βγει η Σύνοδος Κορυφής, να έρθει η άλλη δόση του δανείου, η επόμενη αξιολόγηση της τρόικας, τα επόμενα θορυβώδη «αντάρτικα» και σιγά-σιγά θα ροκανίζει το χρόνο της τετραετίας.
Το σενάριο αυτό μπορεί να μην τελεσφορήσει, μόνο εάν:
1. Σημειωθεί κάτι εξαιρετικά θετικό στην οικονομία και τα δημοσιονομικά της χώρας
2. Συμβεί ένα τυχαίο «ιστορικό» γεγονός, από αυτά που παρασύρουν κυβερνήσεις και το οποίο ουδείς μπορεί να προβλέψει, ουδείς μπορεί να υποθάλψει.
Aς μιλήσουμε επιτέλους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου