ΤΟ ΣΗΡΙΑΛ ΤΟΥ ΑΝΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΥ

Ο πολυσυζητημένος για έναν ολόκληρο µήνα ανασχηματισμός, πραγματοποιήθηκε τα ξημερώματα, θυμίζοντας το εξπρές του Μεσονυκτίου.

Χωρίς εκπλήξεις το νέο σχήμα, είναι πολυπληθέστερο, αφού η νέα κυβέρνηση αποτελείται από 50 μέλη, έναντι 37 της προηγουμένης.

Οι µετακινήσεις ήταν το κυρίαρχο στοιχείο, η αποχώρηση ήταν μία, ενώ ανέλαβαν καθήκοντα αρκετά νέα πρόσωπα, από τα οποία τα περισσότερα, τα γνωρίζουμε από τις κυβερνήσεις Σημίτη.

Η εντύπωση που έμεινε, ήταν ότι ο Πρωθυπουργός, προσπάθησε να ευχαριστήσει τους περισσότερους και επειδή δεν έφταναν τα Υπουργεία για να τους βολέψει όλους, τους έκανε Αναπληρωτές, όπερ μεθερμηνευόμενον, σημαίνει μισθοί Υπουργών, ανάλογο πολυτελές γραφείο Υπουργού και μηδέν αρμοδιότητες. Σ΄αυτά τα υπουργεία εγκαθίστανται ουσιαστικά διαρχίες, ενώ απειλείται η εύρυθµη λειτουργία τους.

Κάτι άλλο που αξίζει να προσέξουμε,
είναι τα πενήντα άτομα που περιλαμβάνει το νέο υπουργικό συμβούλιο. Αν αναλογιστούμε ότι όλοι αυτοί χρειάζονται γραφεία, γραμματείς, συμβούλους και παρατρεχάμενους, το κόστος που θα κληθούμε να πληρώσουμε πάλι εμείς, θα είναι εξωφρενικό.

Νομίζω, θυμόμαστε όλοι τον Παπανδρέου, να ασκεί έντονη κριτική στον Κώστα Καραμανλή για τις πολυάνθρωπες κυβερνήσεις, υποσχόμενος ευέλικτα κυβερνητικά σχήματα.

Το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι ο Πρωθυπουργός συνεχίζει να επιβεβαιώνεται. Κάνει πάντα τα αντίθετα από όσα προεκλογικά υποσχέθηκε.