Με την επίκληση της «συστημικής λογικής» επιχειρείται να δικαιολογηθεί η ανοχή των αρχών στο χρηματιστηριακό φούσκωμα της Alapis που ακουμπά και την Proton Bank.
Υπόθεση που αν και παρουσιάζεται ως στιγμιαία φαίνεται να είναι διαρκής, καθώς ξεκινάει για την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς από την προεδρία του Αλ. Πιλάβιου μέχρι των
ημερών του Αν. Γαβριηλίδη και για το χρηματιστήριο από την εποχή του Σπ. Καπράλου μέχρι τη θητεία του νυν προέδρου Σ. Λαζαρίδη. Συνακόλουθα και των πολιτικών προϊσταμένων τους, δηλαδή των υπουργών Οικονομίας από τον Γ. Αλογοσκούφη μέχρι τον Γ. Παπακωνσταντίνου και τον νυν «τσάρο» Ευ. Βενιζέλο.
Στη γραμμή που χάραξε ο υπουργός Οικονομικών και ο νυν πρόεδρος της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, ο οποίος ουδέν γνωρίζει για το ξεφούσκωμα μίας εταιρείας που από τα 1,2 δισ. ευρώ έφτασε να αποτιμάται λίγα εκατομμύρια ευρώ και μετά τη νέα βουτιά της Παρασκευής (έως -20%) σε μόλις 10,79 εκατ. ευρώ. Ουδέν είδαν και ουδέν έχουν εντοπίσει όλα αυτά τα χρόνια οι καθ' ύλην υπεύθυνοι των εποπτικών αρχών, η διοίκηση του χρηματιστηρίου παρά τη διαρκή αφαίμαξη δεκάδων εκατομμυρίων από τους μικροεπενδυτές και τους μικρομετόχους.
Και αν ο Ευ. Βενιζέλος αντιπαραβάλλει την τοποθέτησή του με τη νομιμότητα όσον αφορά το θέμα της κατάθεσης 100 εκατομμυρίων ευρώ στην τράπεζα -παρά τη διαφωνία του διευθυντή της Δ 49 του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους- τι πρέπει να πουν στο επενδυτικό κοινό οι τελευταίες διοικήσεις της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς. Αυτό γιατί από χρηματιστηριακής πλευράς η υπόθεση των εταιρειών του Λαυρέντη Λαυρεντιάδη δεν είναι τωρινή, δεν περιορίζεται στην σημερινή δεινή συγκυρία, που επικαλείται ο υπουργός Οικονομικών.
Παράγοντας της αγοράς, γνώστης των «παιχνιδιών» της Σοφοκλέους, εκτιμά πως η υπόθεση είναι κυρίως χρηματιστηριακή και λιγότερο, εσχάτως δε, τραπεζική.
Μέσω χρηματιστηρίου ισχυροποιήθηκε ο επιχειρηματίας, με υπεραξίες και με τον πακτωλό δισ. ευρώ από αυξήσεις κεφαλαίου έφθασε να μεσουρανήσει σε πολλαπλά επίπεδα. Για να έχουν δε μια τάξη μεγέθους οι αναγνώστες -οι παθόντες επενδυτές γνωρίζουν περισσότερα από πρώτο χέρι- θυμίζουμε πως εταιρείες συμφερόντων του (Νεοχημική, Alapis) άντλησαν από την αγορά περί τα 2 δισ. ευρώ, δανειοδοτήθηκαν με άλλα 800 εκατ. ευρώ, για να βρεθεί σήμερα η Alapis σε αποτίμηση κάτι λιγότερο από δεκατέσσερα (14 ) εκατ. ευρώ. Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς τηρεί σιγήν ιχθύος για το πού πήγαν τα κεφάλαια, για ποιους λόγους η εταιρεία κατάντησε ζημιογόνος, γιατί αδυνατεί να εξυπηρετήσει τον δανεισμό της και το ενεργητικό της έχει μειωθεί σε λιγότερο από ένα δισ. ευρώ.
Ομως η «χαλαρή» αντιμετώπιση από τις εποπτικές αρχές έρχεται από παλιά, επί ημερών του Αλ. Πιλάβιου (τότε πρόεδρος της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς) και συνεχίζεται επί θητείας του Αν. Γαβριηλίδη. Πράγματι εάν ανατρέξει κάποιος στο 2003 θα βρει δύο υπεράκτιες εταιρείες (WEB και Ursuls Marketing) στον σχετικό φάκελο του σκανδάλου Siemens.
Σύμφωνα με τα στοιχεία, αυτές οι δύο υπεράκτιες χρησιμοποιήθηκαν με στόχο αγοραπωλησίες μετοχών άλλων θυγατρικών, ώστε τα «χαρτιά» να γίνουν «αεροπλάνο» κατά τη χρηματιστηριακή ορολογία. Αυτό προέκυπτε ύστερα από σχετικό αίτημα της Εξεταστικής Επιτροπής για τη Siemens που απευθυνόταν προς την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς. Σε αυτά τα στοιχεία αναφερόταν ρητά μεταξύ άλλων φυσικών και νομικών προσώπων και ο «...Λαυρέντης Λαυρεντιάδης, επιχειρηματίας ως δικαιούχος των λογαριασμών των υπεράκτιων εταιρειών.
Στην πορεία προέκυψε πως η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς είχε αλληλογραφήσει με την αντίστοιχη ελβετική γι' αυτό το θέμα, αλλά ουδέποτε ετέθη ποιος ήταν ο τελικός δικαιούχος των υπεράκτιων Web και Ursulas. Τη συγκεκριμένη πτυχή ουδέποτε εξέτασε περαιτέρω η αρμόδια εποπτική αρχή, παρά το ότι υπήρχαν πλέον βάσιμες ενδείξεις για χειραγώγηση μετοχών. Λεπτομέρεια του συμπλέγματος Siemens είχε χαρακτηρίσει ανώτατη πηγή της Επιτροπής και το όλο θέμα σκεπάστηκε εκεί. Το περίεργο όμως είναι πως ενώ τα συγκεκριμένα στοιχεία ήταν σε γνώση της αρχής και η επόμενη διοίκηση συνέχισε να τα θεωρεί... λεπτομέρεια.
Η χρηματιστηριακή διαδρομή του επιχειρηματία και της ομάδας του είναι αλήθεια πως είχε αφήσει άφωνη την επενδυτική κοινότητα την περίοδο των παχειών αγελάδων με τις αρχές να τηρούν στάση ανοχής και το σύστημα να κωφεύει, καθώς τα χρήματα από τις προμήθειες των χρηματιστηριακών συναλλαγών (και όχι μόνο) ανέρχονταν σε δεκάδες εκατομμυρίων ευρώ κάθε μήνα. Κατά συνέπεια οι εποπτικές αρχές δεν μπορούν να επικαλούνται τώρα τη δεινή συγκυρία, να αναφέρονται σε συστημική λογική καθώς το θέμα δεν είναι στιγμιαίο αλλά διαρκές και μάλιστα για πολλά χρόνια και υπό την ανοχή και των δύο κυβερνήσεων.
Ομως και η τωρινή διοίκηση της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, παρά το ότι δεν μπορεί να δικαιολογήσει το θάψιμο των στοιχείων (που ήταν σε γνώση της προηγούμενης διοίκησης) επιμένει να τηρεί ανεξήγητη στάση. Προφανώς προκειμένου να μην διασαλευθεί το δημόσιο συμφέρον δεν εξετάστηκε το ενδεχόμενο προσωρινής άρσης διαπραγμάτευσης των μετοχών της Proton Bank παρά το γεγονός πως η... κατρακύλα του τίτλου στο χρηματιστήριο δημιουργούσε σημαντικές απώλειες στους μετόχους (κυρίως τους μικρότερους επενδυτές).
Αναπάντητο όμως μένει το ερώτημα γιατί ακόμη και τώρα οι αρχές δεν έχουν απευθυνθεί στην Alapis προκειμένου να αιτιολογηθεί η οικονομική θέση της επιχείρησης.
Οπως επίσης ουδέποτε ετέθησαν ερωτήματα, πώς είναι δυνατόν να εξαϋλώνεται η χρηματιστηριακή αξία μίας εταιρείας (Alapis) κατά 1-1,2 δισ. ευρώ μέσα σε λίγους μήνες σαν να μην συντρέχουν ουσιαστικοί λόγοι. Αφωνία όμως υπάρχει και μετά την απόφαση της Αρχής Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες για προνομιακή χρηματοδότηση εταιρειών του επιχειρηματία από την τράπεζα.
Και σε αυτή την περίπτωση πρυτάνευσε φαίνεται το... δημόσιο συμφέρον, γιατί πώς αλλιώς να εξηγηθεί η στάση της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς αφού ήταν πολύ πιθανό το ενδεχόμενο εκτός από τους καταθέτες της Proton Bank να ζημιωθούν και μικρομέτοχοι-επενδυτές.
Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς καλύπτεται πίσω από το ότι είχε τις εταιρείες του Λ. Λαυρεντιάδη σε ειδική κατηγορία παρακολούθησης, όπως ελέχθη, που πρακτικά σημαίνει πως διεξάγονταν συχνότερα και πιο επισταμένα δειγματοληπτικοί έλεγχοι. Ακόμη χειρότερα δηλαδή, η εποπτική αρχή ήταν ενήμερη (ακόμη και καταγγελιών μικροεπενδυτών), είχε υπό αυστηρότερη παρακολούθηση τις εισηγμένες αλλά με το μείζον θέμα των στοιχείων ξεχασμένα σε... κάποιο συρτάρι του κτιρίου της Κολοκοτρώνη.
http://www.enet.
από Κουρδιστό πορτοκάλι
Υπόθεση που αν και παρουσιάζεται ως στιγμιαία φαίνεται να είναι διαρκής, καθώς ξεκινάει για την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς από την προεδρία του Αλ. Πιλάβιου μέχρι των
ημερών του Αν. Γαβριηλίδη και για το χρηματιστήριο από την εποχή του Σπ. Καπράλου μέχρι τη θητεία του νυν προέδρου Σ. Λαζαρίδη. Συνακόλουθα και των πολιτικών προϊσταμένων τους, δηλαδή των υπουργών Οικονομίας από τον Γ. Αλογοσκούφη μέχρι τον Γ. Παπακωνσταντίνου και τον νυν «τσάρο» Ευ. Βενιζέλο.
Στη γραμμή που χάραξε ο υπουργός Οικονομικών και ο νυν πρόεδρος της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, ο οποίος ουδέν γνωρίζει για το ξεφούσκωμα μίας εταιρείας που από τα 1,2 δισ. ευρώ έφτασε να αποτιμάται λίγα εκατομμύρια ευρώ και μετά τη νέα βουτιά της Παρασκευής (έως -20%) σε μόλις 10,79 εκατ. ευρώ. Ουδέν είδαν και ουδέν έχουν εντοπίσει όλα αυτά τα χρόνια οι καθ' ύλην υπεύθυνοι των εποπτικών αρχών, η διοίκηση του χρηματιστηρίου παρά τη διαρκή αφαίμαξη δεκάδων εκατομμυρίων από τους μικροεπενδυτές και τους μικρομετόχους.
Και αν ο Ευ. Βενιζέλος αντιπαραβάλλει την τοποθέτησή του με τη νομιμότητα όσον αφορά το θέμα της κατάθεσης 100 εκατομμυρίων ευρώ στην τράπεζα -παρά τη διαφωνία του διευθυντή της Δ 49 του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους- τι πρέπει να πουν στο επενδυτικό κοινό οι τελευταίες διοικήσεις της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς. Αυτό γιατί από χρηματιστηριακής πλευράς η υπόθεση των εταιρειών του Λαυρέντη Λαυρεντιάδη δεν είναι τωρινή, δεν περιορίζεται στην σημερινή δεινή συγκυρία, που επικαλείται ο υπουργός Οικονομικών.
Παράγοντας της αγοράς, γνώστης των «παιχνιδιών» της Σοφοκλέους, εκτιμά πως η υπόθεση είναι κυρίως χρηματιστηριακή και λιγότερο, εσχάτως δε, τραπεζική.
Μέσω χρηματιστηρίου ισχυροποιήθηκε ο επιχειρηματίας, με υπεραξίες και με τον πακτωλό δισ. ευρώ από αυξήσεις κεφαλαίου έφθασε να μεσουρανήσει σε πολλαπλά επίπεδα. Για να έχουν δε μια τάξη μεγέθους οι αναγνώστες -οι παθόντες επενδυτές γνωρίζουν περισσότερα από πρώτο χέρι- θυμίζουμε πως εταιρείες συμφερόντων του (Νεοχημική, Alapis) άντλησαν από την αγορά περί τα 2 δισ. ευρώ, δανειοδοτήθηκαν με άλλα 800 εκατ. ευρώ, για να βρεθεί σήμερα η Alapis σε αποτίμηση κάτι λιγότερο από δεκατέσσερα (14 ) εκατ. ευρώ. Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς τηρεί σιγήν ιχθύος για το πού πήγαν τα κεφάλαια, για ποιους λόγους η εταιρεία κατάντησε ζημιογόνος, γιατί αδυνατεί να εξυπηρετήσει τον δανεισμό της και το ενεργητικό της έχει μειωθεί σε λιγότερο από ένα δισ. ευρώ.
Ομως η «χαλαρή» αντιμετώπιση από τις εποπτικές αρχές έρχεται από παλιά, επί ημερών του Αλ. Πιλάβιου (τότε πρόεδρος της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς) και συνεχίζεται επί θητείας του Αν. Γαβριηλίδη. Πράγματι εάν ανατρέξει κάποιος στο 2003 θα βρει δύο υπεράκτιες εταιρείες (WEB και Ursuls Marketing) στον σχετικό φάκελο του σκανδάλου Siemens.
Σύμφωνα με τα στοιχεία, αυτές οι δύο υπεράκτιες χρησιμοποιήθηκαν με στόχο αγοραπωλησίες μετοχών άλλων θυγατρικών, ώστε τα «χαρτιά» να γίνουν «αεροπλάνο» κατά τη χρηματιστηριακή ορολογία. Αυτό προέκυπτε ύστερα από σχετικό αίτημα της Εξεταστικής Επιτροπής για τη Siemens που απευθυνόταν προς την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς. Σε αυτά τα στοιχεία αναφερόταν ρητά μεταξύ άλλων φυσικών και νομικών προσώπων και ο «...Λαυρέντης Λαυρεντιάδης, επιχειρηματίας ως δικαιούχος των λογαριασμών των υπεράκτιων εταιρειών.
Στην πορεία προέκυψε πως η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς είχε αλληλογραφήσει με την αντίστοιχη ελβετική γι' αυτό το θέμα, αλλά ουδέποτε ετέθη ποιος ήταν ο τελικός δικαιούχος των υπεράκτιων Web και Ursulas. Τη συγκεκριμένη πτυχή ουδέποτε εξέτασε περαιτέρω η αρμόδια εποπτική αρχή, παρά το ότι υπήρχαν πλέον βάσιμες ενδείξεις για χειραγώγηση μετοχών. Λεπτομέρεια του συμπλέγματος Siemens είχε χαρακτηρίσει ανώτατη πηγή της Επιτροπής και το όλο θέμα σκεπάστηκε εκεί. Το περίεργο όμως είναι πως ενώ τα συγκεκριμένα στοιχεία ήταν σε γνώση της αρχής και η επόμενη διοίκηση συνέχισε να τα θεωρεί... λεπτομέρεια.
Η χρηματιστηριακή διαδρομή του επιχειρηματία και της ομάδας του είναι αλήθεια πως είχε αφήσει άφωνη την επενδυτική κοινότητα την περίοδο των παχειών αγελάδων με τις αρχές να τηρούν στάση ανοχής και το σύστημα να κωφεύει, καθώς τα χρήματα από τις προμήθειες των χρηματιστηριακών συναλλαγών (και όχι μόνο) ανέρχονταν σε δεκάδες εκατομμυρίων ευρώ κάθε μήνα. Κατά συνέπεια οι εποπτικές αρχές δεν μπορούν να επικαλούνται τώρα τη δεινή συγκυρία, να αναφέρονται σε συστημική λογική καθώς το θέμα δεν είναι στιγμιαίο αλλά διαρκές και μάλιστα για πολλά χρόνια και υπό την ανοχή και των δύο κυβερνήσεων.
Ομως και η τωρινή διοίκηση της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, παρά το ότι δεν μπορεί να δικαιολογήσει το θάψιμο των στοιχείων (που ήταν σε γνώση της προηγούμενης διοίκησης) επιμένει να τηρεί ανεξήγητη στάση. Προφανώς προκειμένου να μην διασαλευθεί το δημόσιο συμφέρον δεν εξετάστηκε το ενδεχόμενο προσωρινής άρσης διαπραγμάτευσης των μετοχών της Proton Bank παρά το γεγονός πως η... κατρακύλα του τίτλου στο χρηματιστήριο δημιουργούσε σημαντικές απώλειες στους μετόχους (κυρίως τους μικρότερους επενδυτές).
Αναπάντητο όμως μένει το ερώτημα γιατί ακόμη και τώρα οι αρχές δεν έχουν απευθυνθεί στην Alapis προκειμένου να αιτιολογηθεί η οικονομική θέση της επιχείρησης.
Οπως επίσης ουδέποτε ετέθησαν ερωτήματα, πώς είναι δυνατόν να εξαϋλώνεται η χρηματιστηριακή αξία μίας εταιρείας (Alapis) κατά 1-1,2 δισ. ευρώ μέσα σε λίγους μήνες σαν να μην συντρέχουν ουσιαστικοί λόγοι. Αφωνία όμως υπάρχει και μετά την απόφαση της Αρχής Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες για προνομιακή χρηματοδότηση εταιρειών του επιχειρηματία από την τράπεζα.
Και σε αυτή την περίπτωση πρυτάνευσε φαίνεται το... δημόσιο συμφέρον, γιατί πώς αλλιώς να εξηγηθεί η στάση της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς αφού ήταν πολύ πιθανό το ενδεχόμενο εκτός από τους καταθέτες της Proton Bank να ζημιωθούν και μικρομέτοχοι-επενδυτές.
Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς καλύπτεται πίσω από το ότι είχε τις εταιρείες του Λ. Λαυρεντιάδη σε ειδική κατηγορία παρακολούθησης, όπως ελέχθη, που πρακτικά σημαίνει πως διεξάγονταν συχνότερα και πιο επισταμένα δειγματοληπτικοί έλεγχοι. Ακόμη χειρότερα δηλαδή, η εποπτική αρχή ήταν ενήμερη (ακόμη και καταγγελιών μικροεπενδυτών), είχε υπό αυστηρότερη παρακολούθηση τις εισηγμένες αλλά με το μείζον θέμα των στοιχείων ξεχασμένα σε... κάποιο συρτάρι του κτιρίου της Κολοκοτρώνη.
http://www.enet.
από Κουρδιστό πορτοκάλι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου