Ένας νέος πονοκέφαλος έχει προστεθεί προσφάτως στους πολλούς που ταλαιπωρούν τους επιτελείς του Μεγάρου Μαξίμου. Ακούει στο όνομα Δημήτρης Ρέππας.
Ο Αρκάς πολιτικός, μετακινήθηκε στον πρόσφατο ανασχηματισμό και η απόφαση του Γιώργου Παπανδρέου να εμπιστευτεί στον Ρέππα την καυτή πατάτα της δημόσιας διοίκησης, αποτέλεσε τη θρυαλλίδα για να διαταραχτούν οι σχέσεις του με τον Γιάννη Ραγκούση. Ο πρωθυπουργός- λένε, περίμενε ότι ο Ρέππας θα μανιπουλάριζε ευκολότερα τους δημοσίους υπαλλήλους και κυρίως, θα αποτελούσε, λόγω ειδικού πολιτικού βάρους, ισχυρό ανάχωμα για τον ίδιο και τις επιλογές του.
Το παρελθόν του Μήτσου δεν προβλημάτιζε τον Παπανδρέου. Γνωρίζει ότι έχει συγκρουστεί με τον πατέρα του με αποτέλεσμα να του κοστίσει (του Ρέππα) μια περίοδο εκτός Βουλής, γνωρίζει ότι μετείχε στην πάλαι ποτέ ομάδα των λοχαγών, ότι στήριξε τον Σημίτη του οποίου υπήρξε στενότατος συνεργάτης, ότι στην αναμέτρηση με τον Βενιζέλο τον στήριξε, αλλά όχι με χέρια και πόδια. Γνωρίζει επίσης ότι δεν διστάζει να συγκρουστεί- αυτό το ξέρει καλά και ο Γ. Παπακωνσταντίνου, από την εποχή της παντοδυναμίας του στο υπουργείο Οικονομικών.
Ταυτοχρόνως όμως ο Παπανδρέου γνωρίζει ότι ο Ρέππας όταν ταχθεί σε ένα στρατόπεδο, είναι καλός και πιστός στρατιώτης. Αυτό που μπέρδεψε τα πράγματα, ήταν το γεγονός ότι ο Ρέππας, την Κυριακή που πέρασε, έθεσε δημοσίως (στη Real) ζήτημα συγκυβέρνησης- την επιλογή ούτε που θέλει να την ακούσει ο Παπανδρέου.
Η δήλωση Μόσιαλου την ίδια ημέρα (Κυριακή) ήταν ενδεικτική των προθέσεων του Πρωθυπουργού. Ουδείς όμως σκεφτόταν ότι τρεις μέρες αργότερα (Τετάρτη) ο Γιώργος Παπανδρέου θα επέλεγε να δημοσιοποιήσει την ατάκα του στο υπουργικό ότι εκλογές και συγκυβέρνηση, είναι «ανυπόστατη σεναριολογία».
Οι γνωρίζοντες λένε ότι η άποψη Ρέππα περί συγκυβέρνησης απασχόλησε επί μακρόν τη στενή ομάδα συνεργατών του Πρωθυπουργού και τον ίδιο, από το πρωί της Κυριακής. Το ερ'ώτημα το οποίο προσπάθησαν να απαντήσουν δεν ήταν άλλο από το αν ο Ρέππας, εκτός από καλός στρατιώτης, παραμένει και ένας αθεράπευτος... λοχαγός
Ο Αρκάς πολιτικός, μετακινήθηκε στον πρόσφατο ανασχηματισμό και η απόφαση του Γιώργου Παπανδρέου να εμπιστευτεί στον Ρέππα την καυτή πατάτα της δημόσιας διοίκησης, αποτέλεσε τη θρυαλλίδα για να διαταραχτούν οι σχέσεις του με τον Γιάννη Ραγκούση. Ο πρωθυπουργός- λένε, περίμενε ότι ο Ρέππας θα μανιπουλάριζε ευκολότερα τους δημοσίους υπαλλήλους και κυρίως, θα αποτελούσε, λόγω ειδικού πολιτικού βάρους, ισχυρό ανάχωμα για τον ίδιο και τις επιλογές του.
Το παρελθόν του Μήτσου δεν προβλημάτιζε τον Παπανδρέου. Γνωρίζει ότι έχει συγκρουστεί με τον πατέρα του με αποτέλεσμα να του κοστίσει (του Ρέππα) μια περίοδο εκτός Βουλής, γνωρίζει ότι μετείχε στην πάλαι ποτέ ομάδα των λοχαγών, ότι στήριξε τον Σημίτη του οποίου υπήρξε στενότατος συνεργάτης, ότι στην αναμέτρηση με τον Βενιζέλο τον στήριξε, αλλά όχι με χέρια και πόδια. Γνωρίζει επίσης ότι δεν διστάζει να συγκρουστεί- αυτό το ξέρει καλά και ο Γ. Παπακωνσταντίνου, από την εποχή της παντοδυναμίας του στο υπουργείο Οικονομικών.
Ταυτοχρόνως όμως ο Παπανδρέου γνωρίζει ότι ο Ρέππας όταν ταχθεί σε ένα στρατόπεδο, είναι καλός και πιστός στρατιώτης. Αυτό που μπέρδεψε τα πράγματα, ήταν το γεγονός ότι ο Ρέππας, την Κυριακή που πέρασε, έθεσε δημοσίως (στη Real) ζήτημα συγκυβέρνησης- την επιλογή ούτε που θέλει να την ακούσει ο Παπανδρέου.
Η δήλωση Μόσιαλου την ίδια ημέρα (Κυριακή) ήταν ενδεικτική των προθέσεων του Πρωθυπουργού. Ουδείς όμως σκεφτόταν ότι τρεις μέρες αργότερα (Τετάρτη) ο Γιώργος Παπανδρέου θα επέλεγε να δημοσιοποιήσει την ατάκα του στο υπουργικό ότι εκλογές και συγκυβέρνηση, είναι «ανυπόστατη σεναριολογία».
Οι γνωρίζοντες λένε ότι η άποψη Ρέππα περί συγκυβέρνησης απασχόλησε επί μακρόν τη στενή ομάδα συνεργατών του Πρωθυπουργού και τον ίδιο, από το πρωί της Κυριακής. Το ερ'ώτημα το οποίο προσπάθησαν να απαντήσουν δεν ήταν άλλο από το αν ο Ρέππας, εκτός από καλός στρατιώτης, παραμένει και ένας αθεράπευτος... λοχαγός
Newpost
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου