Ας κάνει την αυτοκριτική της επιτέλους η κυβέρνηση

Του Γιάννη Τριήρη
Εγκλήματα κατά συρροή σε βάρος της κοινωνίας και της οικονομίας αυτής της χώρας, διαπράττει η κυβέρνηση με τις αποφάσεις που λαμβάνει για την δήθεν εξυγίανση των δημοσιονομικών και την έξοδο της χώρας από την κρίση.
Με την ίδια αντιαναπτυξιακή και φοροεισπρακτική λογική που ...
ακολούθησε από την πρώτη ημέρα ανάληψης της διακυβέρνησης της χώρας, η κυβέρνηση και τώρα που πραγματικά «ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι», αποδεικνύει με τα πρόσθετα μέτρα που προωθεί, ότι δεν έχει την ικανότητα να σχεδιάσει και να εφαρμόσει μια πολιτική που δεν θα βασίζεται στην εξουθένωση των πολιτών και των επιχειρήσεων της χώρας για να γεμίσει τα κρατικά ταμεία.
Ολόκληρος ο σχεδιασμός για την δήθεν σωτηρία της χώρας, βασίζεται στην οικονομική εξαθλίωση των εργαζομένων, των επιχειρηματιών και των συνταξιούχων. Αυτοί καλούνται να πληρώσουν την ανικανότητα της, να πατάξει την φοροδιαφυγή και το λαθρεμπόριο που γίνονται από λίγους αλλά αποστερούν τεράστια έσοδα για τα δημόσια ταμεία, να εκμεταλλευτεί τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας σε τομείς όπως η ενέργεια, ο τουρισμός, η ναυτιλία , η γεωργία που θα μπορούσαν να παράγουν πλούτο, να διαχειριστεί σωστά τα κοινοτικά κονδύλια που εισρέουν στην χώρα μας, να επιβληθεί σε συντεχνίες και κερδοσκοπικές δυνάμεις που δρουν μόνο προς όφελος τους και σε βάρος της κοινωνίας, να εφαρμόσει μια κοινωνικά δίκαιη πολιτική που ο καθένας θα πληρώνει φόρους με βάση την φοροδοτική του ικανότητα.
Αντ΄ αυτών και χθες, το υπουργικό συμβούλιο αποφάσισε ότι για να βγει το δημόσιο από το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει θα πρέπει να λιμοκτονήσουν οι πολίτες.
Γι αυτό και αποφάσισε εκ νέου την αύξηση των φορολογικών βαρών σε αναψυκτικά, φυσικό αέριο, τέλη κυκλοφορίας, αυθαίρετα, σκάφη, πισίνες, πολυτελή οχήματα, ακριβά ακίνητα και το χειρότερο σε απλά καταναλωτικά αγαθά με την μετάταξη από το 13% στο 23% ΦΠΑ.
Η λογική του παραλόγου. Γιατί οι νέες αυτές φορολογικές επιβαρύνσεις δεν πρόκειται να μετουσιωθούν σε έσοδα, αφού πλέον έχει εξαντληθεί η φοροδοτική ικανότητα της συντριπτικής πλειοψηφίας των φυσικών προσώπων και των επιχειρήσεων. Ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος. Απλά, οι καταναλωτές θα μειώσουν τις αγορές τους σε καταναλωτικά αγαθά, θα παγώνουν τις κρύες νύχτες του χειμώνα αλλά δεν θα καίνε πετρέλαιο θέρμανσης, θα εξακολουθήσουν να είναι παράνομοι και δεν θα νομιμοποιήσουν τα αυθαίρετα τους, θα ακινητοποιήσουν τα αυτοκίνητα τους λόγω καυσίμων και τελών και το πολύ-πολύ αυτοί που πραγματικά μπορούν να θεωρηθούν «έχοντες και κατέχοντες» θα μεταβιβάσουν σε off-shore τα πολυτελή οχήματα και κατ ακριβά ακίνητα με τις πισίνες.
Και για να είμαστε πραγματιστές , αυτό δεν θα …προλάβει να συμβεί από τις προαναφερόμενη νέα φορομπηχτική πολιτική.
Θα γίνει πολύ νωρίτερα, με τις αποφάσεις για νέες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις , αφού θα βαίνουν συνεχώς μειούμενες με την επιβολή πλαφόν στις συντάξεις , με την επιβολή νέων εισφορών τύπου ΛΑΦΚΑ, με την αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών, με την δραματική περικοπή των παροχών στην υγεία και την φαρμακευτική δαπάνη , με τις αθρόες απολύσεις , με τα λουκέτα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Τα πράγματα έχει οδηγεί στο μη περαιτέρω. Η κυβέρνηση πρέπει να παραδεχτεί ότι οδηγεί σε αδιέξοδο την χώρα. Χρειάζεται γενναιότητα η παραδοχή των λαθών . Αλλά αυτό το χαρακτηριστικό αποτελεί και βασική προϋπόθεση για μια αποτελεσματική διακυβέρνηση
Newscode