Φαίνεται πως είναι αναπόσπαστο κομμάτι του Ελληνικού DNA να προσδοκά πάντα τη σωτηρία του απ' τους ξένους…
Αφού πρώτα ο ίδιος τα κάνει μπάχαλο και δε μπορεί να δώσει τις απαραίτητες λύσεις, αφού σκαρφισθεί χιλιάδες συνομωσίες εις βάρος του για να αποποιηθεί τις δικές του ευθύνες, αφού εξαντλήσει κάθε περιθώριο της Θεάς τύχης, που επιδεικτικά πλέον τον αγνοεί και γι’ αυτό καταριέται την “ατυχία” του, αφού εντρυφήσει σε ύψιστο βαθμό στη συνωμοσιολογία και διαπιστώσει ότι οδηγήθηκε σε αδιέξοδο, τότε και μόνο τότε θυμάται τους ξεχασμένους ”φίλους”, τους επίδοξους προστάτες, αυτούς που θα τον ξελασπώσουν για “τελευταία” φορά, αυτούς που λίγο πριν τους έβριζε και τους λοιδορούσε, αυτούς που κατασυκοφαντούσε ως αποικιοκράτες, εκμεταλλευτές, αιμοσταγείς ...
καταπατητές των δικαιωμάτων και κατακτήσεων του προνομιακού λαού των Ελλήνων….(βλέπε δηλώσεις της Κας Κατσέλη και όχι μόνο, περίπου ένα χρόνο πριν, όταν με στόμφο και περισσή αδιαλλαξία καταφέρονταν η σημερινή κυβέρνηση κατά της συμφωνίας με την Cosco για το λιμάνι του Πειραιά).
Πόσο γρήγορα τα ξεχάσαμε όλα αυτά και ευελπιστούμε πλέον σε επέκταση των δραστηριοτήτων του Κινεζικού κολοσσού, όχι μόνο για τον σταθμό εμπορευματοκιβωτίων στο Θριάσειο (έχει ήδη εκδηλωθεί το σχετικό ενδιαφέρον), αλλά και σε άλλα μεγάλα λιμάνια της χώρας.
Είμαστε έτοιμη να παραδώσουμε πλέον στους Κινέζους φίλους μας και την κατασκευή και εκμετάλλευση του νέου αεροδρομίου στο Καστέλι της Κρήτης, αλλά και τα κλειδιά του αμαρτωλού ΟΣΕ.
Για όλες αυτές τις περιπτώσεις, είναι βέβαιο ότι θα ενεργοποιηθεί το σύστημα “fast track” που έχει σκοπό τη διευκόλυνση μεγάλων επενδύσεων. Με άλλα λόγια προνόμια και μόνο προνόμια σ’ αυτούς που χθες λοιδορούσαμε και είναι σίγουρο πως αύριο θα καταριόμαστε…αφού όλα αυτά έχουν μια και μοναδική κατάληξη….την εξάρτησή μας αποκλειστικά απ΄ τους δυνατούς και το χάσιμο της Εθνικής μας κυριαρχίας και ανεξαρτησίας.
Είναι κάποιες από τις σκέψεις που περνούν απ’ το μυαλό μου την ώρα αυτή που έχουν στρωθεί τα κόκκινα χαλιά για να υποδεχθούν τους νέους μας σωτήρες, τους πρώην υπέρμαχους του κομμουνισμού και τωρινούς εκφραστές του σύγχρονου καπιταλισμού, τα νέα αφεντικά της παγκοσμιοποίησης, τους κίτρινους «γίγαντες», αυτούς που θα μας οδηγήσουν έξω από τα δεσμά του καταραμένου Δ.Ν.Τ, μακριά από την εποπτεία της υποψιασμένης και σκληρής πλέον Ε.Ε, έξω από το στόμα του λύκου της Ε.Κ.Τ
Μήπως αυτό δεν κάναμε και με κάποιους άλλους ευκαιριακούς σωτήρες του παρελθόντος, είτε αυτοί λέγονταν Ρώσοι απ’ την εποχή της Επανάστασης, είτε λέγονταν Άγγλοι(αυτοί εμπλέκονται σ’ όλες τις περιόδους), είτε Γάλλοι(βλέπε το ρόλο τους στη δεκαετία του 1920), είτε Αμερικάνοι(με τα ευκαιριακά γεωπολιτικά παιχνίδια) και κατόπιν ανακαλύπταμε εκ των υστέρων τα σενάρια που παίζονταν σε βάρος μας.
Το Πεκίνο διαβεβαιώνει κατηγορηματικά πως δε θα είχε πρόβλημα να “ξελασπώσει” την Ελλάδα, παρέχοντάς της δάνεια με λογικά επιτόκια (αρκεί βέβαια να το επιτρέψουν και τα Ευρωπαία συνεταιράκια μας, πράγμα εδώ που τα λέμε όχι και τόσο πιθανό).
Πριν βιαστούμε όμως να μεταθέσουμε την ευθύνη για ενδεχόμενο “στράβωμα” των συμφωνιών στους Ευρωπαίους, καλό θα είναι να μην ξεχνάμε τις τραγικές εμπειρίες που είχε η Κίνα από τους πρώτους μήνες της δραστηριοποίησής της στη χώρας μας. Όλα ξεκίνησαν με μία μεγάλη απεργία των υπαλλήλων του Ο.Λ.Π, η οποία απείλησε να τινάξει στον αέρα τη διακρατική συμφωνία που είχε υπογραφεί από την προηγούμενη κυβέρνηση (και στην οποία αντιδρούσε το ΠΑΣΟΚ).
Στη συνέχεια, οι Κινέζοι είδαν το λιμάνι να κατακλύζεται από κοντέινερ, λόγω των δύο μεγάλων απεργιών των μεταφορέων. Και τέλος, ακόμη δεν τους έχει επιστραφεί ΦΠΑ ύψους 21 εκατομμυρίων ευρώ. Είναι αυτή συμπεριφορά υπεύθυνης και αξιόπιστης χώρας; Έτσι θα κερδίσουμε την εμπιστοσύνη υγιών επενδυτικών κεφαλαίων;
Χρειάζεται μέγιστη πλέον προσπάθεια για να πειστούν ότι τα πράγματα από εδώ και στο εξής θα ομαλοποιηθούν. Εξάλλου, μπορεί η Ελλάδα να είναι ιδανική πύλη εισόδου στην Ευρώπη, αλλά τον ίδιο ρόλο θα μπορούσαν να παίξουν και η Τουρκία και η Ιταλία (χώρες τις οποίες πρόκειται να επισκεφθεί τις αμέσως επόμενες ημέρες ο Κινέζος Πρωθυπουργός)
Ίσως λοιπόν να είναι ακόμη νωρίς για πανηγυρισμούς, αφού τα μηνύματα από την άλλη πλευρά είναι απολύτως θετικά, αλλά δεν μπορεί να ειπωθεί το ίδιο και για τη συμπεριφορά των συντεχνιών της Ελλάδας απέναντί τους.
Πριν βιαστούμε όμως να μεταθέσουμε την ευθύνη για ενδεχόμενο “στράβωμα” των συμφωνιών στους Ευρωπαίους, καλό θα είναι να μην ξεχνάμε τις τραγικές εμπειρίες που είχε η Κίνα από τους πρώτους μήνες της δραστηριοποίησής της στη χώρας μας. Όλα ξεκίνησαν με μία μεγάλη απεργία των υπαλλήλων του Ο.Λ.Π, η οποία απείλησε να τινάξει στον αέρα τη διακρατική συμφωνία που είχε υπογραφεί από την προηγούμενη κυβέρνηση (και στην οποία αντιδρούσε το ΠΑΣΟΚ).
Στη συνέχεια, οι Κινέζοι είδαν το λιμάνι να κατακλύζεται από κοντέινερ, λόγω των δύο μεγάλων απεργιών των μεταφορέων. Και τέλος, ακόμη δεν τους έχει επιστραφεί ΦΠΑ ύψους 21 εκατομμυρίων ευρώ. Είναι αυτή συμπεριφορά υπεύθυνης και αξιόπιστης χώρας; Έτσι θα κερδίσουμε την εμπιστοσύνη υγιών επενδυτικών κεφαλαίων;
Χρειάζεται μέγιστη πλέον προσπάθεια για να πειστούν ότι τα πράγματα από εδώ και στο εξής θα ομαλοποιηθούν. Εξάλλου, μπορεί η Ελλάδα να είναι ιδανική πύλη εισόδου στην Ευρώπη, αλλά τον ίδιο ρόλο θα μπορούσαν να παίξουν και η Τουρκία και η Ιταλία (χώρες τις οποίες πρόκειται να επισκεφθεί τις αμέσως επόμενες ημέρες ο Κινέζος Πρωθυπουργός)
Ίσως λοιπόν να είναι ακόμη νωρίς για πανηγυρισμούς, αφού τα μηνύματα από την άλλη πλευρά είναι απολύτως θετικά, αλλά δεν μπορεί να ειπωθεί το ίδιο και για τη συμπεριφορά των συντεχνιών της Ελλάδας απέναντί τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου