Νομίζω ότι όλη αυτή η ιστορία με τις συναντήσεις του Παπανδρέου είναι ένα θέατρο σκιών, όπως και η ιστορία με τη συναίνεση μία φιλολογική συζήτηση περί όνου σκιάς, από αυτές που μας έχουν συνηθίσει να θεωρούμε ως πολιτική. Το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι ούτε...
ο Καρατζαφέρης, ούτε ο Τσίπρας, ούτε η Παπαρήγα, ούτε η Ντόρα, ούτε ο Κουβέλης.
Ο Γιούνκερ και ο Ρεν έχουν απόλυτο δίκιο: Ουσιαστικό νόημα έχει μία συμφωνία ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας. Πραγματική, συγκεκριμένη, έντιμη, στο προσκήνιο. Αυτά τα δύο κόμματα, εξαιρουμένων των δύο ακροαριστερών έχουν διαθέσιμους στρατούς, που μπορούν να ανακόψουν μία αλλαγή ρότας.
Η σημερινή συνάντηση Παπανδρέου-Σαμαρά ήταν άλλη μία πράξη στο θέατρο που ζούμε ενάμιση χρόνο τώρα. Όπου οι πραγματικοί πρωταγωνιστές δεν είναι αυτοί, αλλά ένα σύστημα που χειραγώγησε τα πολιτικά και κοινωνικά απωθημένα της μεταπολίτευσης, προσπορίσθηκε τα αποτελέσματα της απίστευτης διόγκωσης του κράτους και το οποίο ακόμη και σήμερα παίζει τα ρέστα του.
Ένας πρωθυπουργός υπερκινητικός στα πιο άχρηστα διεθνή fora, αλλά αδρανής έναντι των πραγματικών προβλημάτων στο εσωτερικό της χώρας και ένας αρχηγός της αντιπολίτευσης αγοραφοβικός στην ευρωπαϊκή οικογένεια και υπερπατριωτικά ιδεοληπτικός στο εγχώριο ακροατήριο είναι το πιο κατάλληλο δίδυμο για την καταστροφή που απεργάζονται.
Για να μπορέσει το ίδιο αυτό σύστημα να κάνει τη δική του επανεκκίνηση, όταν τα ευρώ από την Ελβετία θα μπορούν να αγοράσουν μία πτωχευμένη χώρα, έναντι πινακίου φακής. Απέναντι σ’ αυτά τα δύο λουλούδια, δεν χωράει καμία λογική. Μόνο δυσπιστία για τις δυνατότητές τους και τις προθέσεις τους.
DeFreJus
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου