Η Κάτια Μακρή λύνει το πρόβλημα των συμβασιούχων

Ως κοινός θνητός έχω τις αδυναμίες και τα βίτσια μου. Και δεν μιλάω μόνο για το τσιγάρο. Τρελαίνομαι να παρακολουθώ Τράγκα. Τη βρίσκω με τα τσαλίμια του. Γουστάρω. Το κακό είναι πως για να απολαύσω Τράγκα, πρέπει να δω και την …Κάτια Μακρή. Την άλλη, πέραν της Όλγας, …εκπρόσωπο τύπου του ΠΑΣΟΚ.

Να παρουσιάζει αμάσητη κάθε πράσινη περικοκλάδα  από το ανεξάρτητο κάστρο της δημοσιογραφίας που λέγεται ΑΛΤΕΡ, καθώς και στο  άλλο μετερίζι της αδέσμευτης ελευθεροτυπίας, τον Real FM.

Η οποία, καταρχήν, μας είπε σήμερα το εξής αμίμητο: «γιατί δεν δοκιμάζουν οι συμβασιούχοι του δημοσίου τις δυνάμεις τους στον ιδιωτικό τομέα»; Που να δοκιμάσουν γλυκειά  μου; Στα μαγαζιά με τα λουκέτα;

Στη συνέχεια, κάνοντας «διάλογο» με τον πρόεδρο των συμβασιούχων  

εργαζομένων στην Ακρόπολη, κάποιον  Χασομέρη!!! (έτσι τον λένε), τι βρήκε να του πει, προκειμένου να τον βάλει στη θέση του; «Εγώ είμαι δημοσιογράφος, δεν είμαι δημόσιος υπάλληλος. Δεν παρακάλεσα σε γραφεία πολιτικών για να βρω δουλειά…».

Μα καλά, μια τόσο μεγάλη δημοσιογράφος και δεν κατάλαβε πως το κόμμα που υποστηρίζει με τέτοιο μένος, είναι αυτό που επί δεκαετίες εξέθρεψε το κομματικό ρουσφέτι και γαλούχησε αυτό που σήμερα πήγε να λοιδορήσει; Δεν πήρε χαμπάρι πως το πράσινο κομματικό κράτος είναι αυτό που έχει ξεφτιλίσει κάθε έννοια αξιοκρατίας και ισονομίας στο δημόσιο; Τι σόι ρεπόρτερ είναι; Μόνο στα πράσινα πολιτικά γραφεία κάνει ρεπορτάζ;  Και τώρα έρχεται να αποστομώσει έναν από αυτούς  που είδαν πράσινο φως και μπήκαν, απαξιώνοντας τους δημόσιους υπαλλήλους συλλήβδην;

Βέβαια δικαιολογείται. Αφού κάνει μόνο κυβερνητικό ρεπορτάζ, είναι λογικό οι μόνοι δημόσιοι υπάλληλοι που γνωρίζει, να είναι αυτοί που είτε είναι μόνιμα αποσπασμένοι στα πράσινα πολιτικά γραφεία, σταυρώνοντας ψηφοδέλτια και φτιάχνοντας καφέ, είτε κάποιοι άλλοι γλιτσεροί που κατοικοεδρεύουν σε αυτά, προκειμένου να πετύχουν κάποιο ιδιοτελές ρουσφέτι ή κάποια υπηρεσιακή τους ανέλιξη. Δικαιολογείται λοιπόν.

Κα Μακρή, για να μαθαίνετε , υπάρχουν πολλοί, μα πάρα πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι, με τυπικά και ουσιαστικά προσόντα, που όμως δεν έγλειψαν πολιτικάντηδες για να διοριστούν, και που έδωσαν εξετάσεις μέσω ΑΣΕΠ, ή προσκόμισαν πτυχία κλπ. παλαιότερα, για να μπουν βάσει μορίων, και πάει λέγοντας.

Το να εξισώνετε λοιπόν τον Έλληνα δημόσιο υπάλληλο με τη γλοιώδη καρικατούρα του που αντικρίζετε στις καθημερινές σας επαφές με τους πολιτικάντηδες, είναι το λιγότερο άστοχο και άδικο.

Written by Factorx