Χοντραίνει το παιχνίδι στις αγορές (*), με τα πράγματα να κινούνται προς ένα ευρωαμερικανικό ξεκαθάρισμα, στο οποίο – μην σας φαίνεται περίεργο – έχει ρόλο και η Ελλαδίτσα. Κι όσοι ξέρουν να διαβάζουν πίσω από τις γραμμές, βλέπουν το σκηνικό να ξεδιπλώνεται και την εικόνα να γίνεται σαφέστερη.
Τα… ψεματάκιαΗ υποβάθμιση της Ελλάδας από ...τη Moody’s παρουσιάστηκε από την κυβέρνηση ως αιφνιδιαστική, με τον υπουργό Οικονομικών να «απειλεί» για πολλοστή φορά με… προσφυγές. Τι λες τώρα…
Οι «αγορές» πάντως άλλα δείχνουν:
1 Ο εκτιμητικός οίκος είχε προειδοποιήσει δημόσια τουλάχιστον τρεις φορές από την αρχή του έτους (η τελευταία, μάλιστα, αρχές της προηγούμενης εβδομάδας) για την κίνησή του.
2 Ο Παπακωνσταντίνου ήταν σε συνεχείς επαφές για τουλάχιστον τρεις εβδομάδες με τους εκπροσώπους του οίκου. Μάλιστα το έλεγε και ο ίδιος!
Αυτά δεν απέτρεψαν το Μαξίμου και τους λοιπούς να παρουσιάσουν το θέμα επικοινωνιακά σαν ένα ακόμη… δόλιο χτύπημα κατά της Ελλάδας. Ο αρμόδιος υπουργός έκανε γαργάρα τις προειδοποιήσεις της Moody’s για τη θηριώδη απόκλιση στα έσοδα του προϋπολογισμού (που είναι και το θέμα) και έριξε την υπόθεση στους βολικούς «ιμάντες» της ενημέρωσης σαν ακόμη ένα παιχνίδι των… αδυσώπητων κερδοσκόπων, μόλις μία μέρα πριν από την έκδοση του εντόκου 6μηνης διάρκειας.
Οι συμπτώσεις
Το ενδιαφέρον είναι πως όσο η κυβέρνηση επιχειρούσε να βολέψει επικοινωνιακά την υποβάθμιση, ο Οργανισμός Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους (ΟΔΔΗΧ) συγκέντρωνε σχεδόν τρεις φορές τα κεφάλαια που ζητούσε με επιτόκιο ελάχιστα υψηλότερο από το 4,64% της προηγούμενης έκδοσης. Επίσης:
Το ευρώ χτυπούσε τα 1,40 δολάρια, δηλαδή ενισχυόταν πιθανότατα γιατί η… αιφνίδια επίθεση της Moody’s ενίσχυε τις αμφιβολίες για τελική λύση ισχυροποιώντας το κοινό νόμισμα, το πετρέλαιο έπιανε τα 118 δολ. και τα 106 δολ. στις αγορές του Λονδίνου και της Νέας Υόρκης αντίστοιχα, στο εσωτερικό της γερμανικής κυβέρνησης εντείνονταν οι ενστάσεις, ο Όλι Ρεν πίεζε για λύση βολική προς το πρόβλημα της Ιρλανδίας και της Ελλάδας.
Α, ναι. Και ο Έλληνας πρωθυπουργός έθετε το δίλημμα ή τελική λύση ή διάλυση. Δηλαδή ακριβώς αυτό που πιεστικά επαναλάμβανε μόλις μία μέρα αργότερα ο απεσταλμένος του Αμερικανού προέδρου στους Γερμανούς. Συμπτώσεις επί… συμπτώσεων θα πείτε, λίγο πριν από το κρισιμότερο Σαββατοκύριακο στην ιστορία της Ε.Ε. Την «τελική αναμέτρηση», όπως τη χαρακτήρισαν οι «Financial Times».
Ο θείος από το… Αμέρικα
Ωστόσο, ήταν η δεύτερη φορά τους τελευταίους επτά μήνες που ο Ομπάμα παρέμβαινε ευθέως στα εσωτερικά της ευρωζώνης, προβάλλοντας βέτο σε οποιοδήποτε γερμανικό σχέδιο επιτάχυνσης της πορείας της ελληνικής οικονομίας προς την αναδιάρθρωση. Σε ένα ασυνήθιστο ταξίδι - αστραπή ο Τιμ Γκάιτνερ ζητούσε πιεστικά από τον Γερμανό ομόλογό του να εξαντληθούν όλα τα ευρωπαϊκά μέσα στήριξης της Ελλάδας και της Ιρλανδίας, προφανώς για την καλύτερη εξυπηρέτηση των αμερικανικών συμφερόντων και των καλούμενων «αγορών». Το γεγονός πως η αμερικανική πλευρά παρεμβαίνει για δεύτερη φορά υπέρ της Ελλάδας ενισχύει την εκτίμηση όσων υποστηρίζουν πως η Αθήνα αποτελεί τον πολιορκητικό κριό των ΗΠΑ στο ευρωπαϊκό έδαφος και ο Γιώργος Παπανδρέου τον άνθρωπο (τους) κλειδί σε μία ιστορική περίοδο,· όχι μόνο για την Ε.Ε., αλλά για την ευρύτερη περιοχή.
Η ανησυχία της Ουάσιγκτον έγκειται στην εκτίμησή της πως το Βερολίνο θεωρεί την ευρωζώνη ικανή να αντέξει ένα «γενναίο κούρεμα» της ελληνικής οικονομίας. Οι Γερμανοί από την πλευρά τους επιδιώκουν την όσο το δυνατόν μικρότερη επιβάρυνση των Γερμανών πολιτών επιχειρώντας το αυτονόητο. Κάτι που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τα συμφέροντα των ΗΠΑ και των «αγορών» (κυρίως αμερικανο-εβραϊκών συμφερόντων) ειδικά σε αυτή τη συγκυρία.
Οι Αμερικανοί φοβούνται - και δικαίως - πως ενδεχόμενη αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους (σε αυτή τη φάση) θα μπορούσε να προκαλέσει αλυσιδωτούς κραδασμούς στο αμερικανικό τραπεζικό σύστημα, έστω κι αν οι αμερικανικές τράπεζες είναι πολύ λιγότερο εκτεθειμένες στο ελληνικό χρέος από τους Ευρωπαίους.
Από την άλλη, αποτελεί κοινό μυστικό πως μία ενδεχόμενη παράταση της στήριξης θα συνέχιζε να λειτουργεί υπέρ των τραπεζιτών (σε Ε.Ε. και ΗΠΑ), να αποφέρει και άλλες υπεραξίες και να απομακρύνει (επί της ουσίας) την έκρηξη ενός επόμενου γύρου ύφεσης. Δεν είναι τυχαίο πως (επίσης) αιφνιδιασμένοι από την υποβάθμιση της Moody’s (όπως δηλαδή η ελληνική κυβέρνηση και ο υπουργός Οικονομικών) δήλωναν κατ’ ιδίαν και αρκετοί Έλληνες τραπεζίτες. Τυχαίο; Δεν νομίζουμε…
Μια παράταση της στήριξης κρατά ανοιχτή την κάνουλα των εγγυήσεων προς τις ελληνικές τράπεζες, τα ελληνικά ομόλογα παραμένουν «αγοράσιμα» και οι μεγαλομέτοχοι εξακολουθούν να μην βάζουν το χέρι στην τσέπη για να στηρίξουν τα μαγαζιά τους.
Συμπτώσεων συνέχεια
Το κλίμα είναι λίγο έως πολύ το ίδιο σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, καθώς υπέρ μίας τελικής λύσης εμφανίζονται όχι μόνο οι Γερμανοί τραπεζίτες, αλλά και πανίσχυρα ασφαλιστικά χαρτοφυλάκια με ενδεικτικότερη την περίπτωση της Allianz. Ο Μίκαελ Χάιζε, επικεφαλής οικονομολόγος του γερμανικού ασφαλιστικού κολοσσού, υποστήριζε (στο Reuters) ότι «…αν εξαναγκαστεί η Ελλάδα να αναδιαρθρώσει το χρέος της (σ.σ.: σε αυτή τη φάση), θα δημιουργούνταν προηγούμενο, προκαλώντας ανησυχίες πως θα μπορούσαν να ακολουθήσουν Ιρλανδία, Πορτογαλία. Αυτό ενδεχομένως θα αποσταθεροποιούσε τις χρηματαγορές και θα εκτίνασσε σε νέα υψηλά τα spreads των ομολόγων των υπερχρεωμένων κρατών της ευρωζώνης».
Όλως… συμπτωματικώς μία μέρα αργότερα η Standard & Poor’s εκτιμούσε πως «… η ευρωζώνη δεν θα αφήσει την Ελλάδα να χρεοκοπήσει, γιατί κάτι τέτοιο θα είχε καταστροφικές συνέπειες για το σύνολο της ζώνης του ευρώ».
Με την Ελλάδα να συνεχίζει να ποντάρει στο «καλό ΔΝΤ» η συνέχεια προοιωνίζεται συναρπαστική. Και η τελευταία κίνηση της Moody’s (δηλαδή των Αμερικανών και του συστήματος του ΔΝΤ) τελικά λειτουργεί σαν αφορμή για την άσκηση πίεσης προς το Βερολίνο να προχωρήσει σε μία τελική λύση που θα βολεύει όλους τους μεγάλους, πλην ίσως αυτών που θα πληρώσουν, και βεβαίως των Ελλήνων, που θα πληρώνουν ό,τι κι αν γίνει...
(*) Στο εξής ο όρος αγορές θα μπαίνει σε εισαγωγικά, καθώς δεν πρόκειται για σύστημα το οποίο λειτουργεί με κανόνες, αλλά για ζούγκλα συμφερόντων.
Ας μιλήσουμε επιτέλους
Το ποντίκι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου