Η δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου είναι κατά τον επικεφαλής οικονομολόγο της Deutsche Bank, Τόμας Μάγερ, συστατικό μιας βιώσιμης λύσης για την επίτευξη σταθερής βάσης σε ό,τι αφορά τη νομισματική ένωση.
Σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα «Handelsblatt», απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με το Σύμφωνο για το Ευρώ, το οποίο θα λάβει την οριστική του μορφή κατά την αυριανή Σύνοδο Κορυφής και το αν αυτό διασφαλίζει ισχυρά θεμελιώδη για ...
Σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα «Handelsblatt», απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με το Σύμφωνο για το Ευρώ, το οποίο θα λάβει την οριστική του μορφή κατά την αυριανή Σύνοδο Κορυφής και το αν αυτό διασφαλίζει ισχυρά θεμελιώδη για ...
το κοινό νόμισμα, ο κ. Μάγερ δήλωσε: «Δυστυχώς όχι. Το βασικό πρόβλημα των συμφωνιών είναι ότι αφορούν στις μελλοντικές κρίσεις χρέους αλλά αφήνει ανοιχτό το θέμα για το τι θα γίνει με τα βουνά χρέους που έχουν συσσωρευθεί στο παρελθόν και τα οποία οι αγορές αρνήθηκαν να χρηματοδοτήσουν περαιτέρω».
Σε ερώτηση σχετικά με το τι πήγε στραβά με τις προσπάθειες που καταβάλλονται εδώ και έναν χρόνο, ο κ. Μάγερ είπε ότι θα πρέπει πρώτα να τονιστούν τα θετικά σημεία αυτών των προσπαθειών, καθώς οι πολιτικοί και οι κεντρικές τράπεζες κατάφεραν να αποτρέψουν την ανακοπή στη ζώνη του ευρώ.
Στη συνέχεια όμως, σημείωσε ότι «στην πραγματικότητα δεν έχουμε ακόμα μια σταθερή βάση για να σταθεί η νομισματική ένωση» και ότι «μέχρι στιγμής «έχουμε μόνον προσωρινές λύσεις και την αίσθηση από τις αγορές».
Ακολούθως είπε ότι αυτό που θα αποτελούσε βιώσιμη λύση είναι ένα είδος Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου, που θα επιβλέπει πολιτικές, θα στέλνει εγκαίρως προειδοποιητικά σήματα, θα παρέχει επείγουσα οικονομική βοήθεια και θα κατευθύνει τα προγράμματα προσαρμογής.
Οταν ο δημοσιογράφος του επεσήμανε ότι αυτό θα ήταν μια ισχυρή θεσμική αλλαγή και τον ρώτησε κατά πόσον είναι ρεαλιστικό κάτι τέτοιο, ο κ. Μάγερ απάντησε: «Πολλά στοιχεία ενός τέτοιου Νομισματικού Ταμείου έχουν ήδη επιβληθεί, έστω και χωρίς συντονισμό».
Ερωτώμενος για τη συμμετοχή της Γερμανίας στον Μόνιμο Μηχανισμό Σταθερότητας και για το αν βρισκόμαστε σε αναδιανεμητική ένωση, ο κ. Μάγερ τόνισε: «Οχι, βρισκόμαστε σε ένα είδος εταιρείας, με περιορισμένη ευθύνη ο ένας για τον άλλο. Εχουμε αντιληφθεί ότι με μηδενική ευθύνη η εταιρεία δεν λειτουργεί. Σχετικά με τα όρια ευθύνης πρέπει να συζητήσουμε τώρα. Οτι πρέπει να αυξήσουμε την δέσμευσή μας, ότι πρέπει να τοποθετήσουμε περισσότερα κεφάλαια στην εταιρία, δεν χωρά αμφιβολία».
Ωσ προς τα ευρωομόλογα ο κ. Μάγερ επανέλαβε τη θέση του ότι ο Γερμανός φορολογούμενος δεν ευθύνεται για τις αποφάσεις της Βουλής των Ελλήνων.
Χαρακτήρισε κατά βάση ορθή την απόφαση να μην είναι δυνατή η αγορά κρατικών ομολόγων από τη δευτερογενή αγορά, σημείωσε ωστόσο ότι για την περίοδο ως το 2013 θα πρέπει να επιτραπεί η αγορά κρατικών ομολόγων από τον υπάρχοντα μηχανισμό, έτσι ώστε να επιτραπεί μια ήπια αναδιάρθρωση του χρέους, με την επαναγορά ομολόγων που τώρα διαπραγματεύονται στην αγορά με έκπτωση.
«Χρειαζόμαστε μια γέφυρα για μετά την κρίση του χρέους» είπε χαρακτηριστικά.
Στην ερώτηση αν τα μέτρα αυτά είναι αρκετά για να σταθεροποιηθεί η Ελλάδα, ο κ. Μάγερ απάντησε. «Φοβάμαι πως η χώρα δεν έχει πρόβλημα ρευστότητας αλλά πρόβλημα φερεγγυότητας. Εδώ, δεν πρόκειται επ΄ουδενί να αποφύγουμε μια ήπια αναδιάρθρωση. Η Ελλάδα έχει δείκτη χρέους 150%, εκτός από το πρόγραμμα του IMF. Και το 80% είναι στα χέρια ανυπόμονων ξένων».
«Πιστεύετε ότι θα ήταν καλύτερα η Ελλάδα να λάβει επιπλέον πιστώσεις ώστε να αγοράσει μόνη της ομόλογα με την υπάρχουσα έκπτωση του 30%;» τον ρώτησε ο δημοσιογράφος. «Θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο. Αλλά θα ήταν καλύτερα αν ο υπάρχων μηχανισμός προσέφερε στους κατόχους τους μια ανταλλαγή. Περισσότερη ασφάλεια, εγγυημένη μέσω των μηχανισμών, έναντι χαμηλότερων επιτοκίων. Και όπως είπα, εξ ολοκλήρου σε εθελοντική βάση».
Σε ερώτηση σχετικά με το τι πήγε στραβά με τις προσπάθειες που καταβάλλονται εδώ και έναν χρόνο, ο κ. Μάγερ είπε ότι θα πρέπει πρώτα να τονιστούν τα θετικά σημεία αυτών των προσπαθειών, καθώς οι πολιτικοί και οι κεντρικές τράπεζες κατάφεραν να αποτρέψουν την ανακοπή στη ζώνη του ευρώ.
Στη συνέχεια όμως, σημείωσε ότι «στην πραγματικότητα δεν έχουμε ακόμα μια σταθερή βάση για να σταθεί η νομισματική ένωση» και ότι «μέχρι στιγμής «έχουμε μόνον προσωρινές λύσεις και την αίσθηση από τις αγορές».
Ακολούθως είπε ότι αυτό που θα αποτελούσε βιώσιμη λύση είναι ένα είδος Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου, που θα επιβλέπει πολιτικές, θα στέλνει εγκαίρως προειδοποιητικά σήματα, θα παρέχει επείγουσα οικονομική βοήθεια και θα κατευθύνει τα προγράμματα προσαρμογής.
Οταν ο δημοσιογράφος του επεσήμανε ότι αυτό θα ήταν μια ισχυρή θεσμική αλλαγή και τον ρώτησε κατά πόσον είναι ρεαλιστικό κάτι τέτοιο, ο κ. Μάγερ απάντησε: «Πολλά στοιχεία ενός τέτοιου Νομισματικού Ταμείου έχουν ήδη επιβληθεί, έστω και χωρίς συντονισμό».
Ερωτώμενος για τη συμμετοχή της Γερμανίας στον Μόνιμο Μηχανισμό Σταθερότητας και για το αν βρισκόμαστε σε αναδιανεμητική ένωση, ο κ. Μάγερ τόνισε: «Οχι, βρισκόμαστε σε ένα είδος εταιρείας, με περιορισμένη ευθύνη ο ένας για τον άλλο. Εχουμε αντιληφθεί ότι με μηδενική ευθύνη η εταιρεία δεν λειτουργεί. Σχετικά με τα όρια ευθύνης πρέπει να συζητήσουμε τώρα. Οτι πρέπει να αυξήσουμε την δέσμευσή μας, ότι πρέπει να τοποθετήσουμε περισσότερα κεφάλαια στην εταιρία, δεν χωρά αμφιβολία».
Ωσ προς τα ευρωομόλογα ο κ. Μάγερ επανέλαβε τη θέση του ότι ο Γερμανός φορολογούμενος δεν ευθύνεται για τις αποφάσεις της Βουλής των Ελλήνων.
Χαρακτήρισε κατά βάση ορθή την απόφαση να μην είναι δυνατή η αγορά κρατικών ομολόγων από τη δευτερογενή αγορά, σημείωσε ωστόσο ότι για την περίοδο ως το 2013 θα πρέπει να επιτραπεί η αγορά κρατικών ομολόγων από τον υπάρχοντα μηχανισμό, έτσι ώστε να επιτραπεί μια ήπια αναδιάρθρωση του χρέους, με την επαναγορά ομολόγων που τώρα διαπραγματεύονται στην αγορά με έκπτωση.
«Χρειαζόμαστε μια γέφυρα για μετά την κρίση του χρέους» είπε χαρακτηριστικά.
Στην ερώτηση αν τα μέτρα αυτά είναι αρκετά για να σταθεροποιηθεί η Ελλάδα, ο κ. Μάγερ απάντησε. «Φοβάμαι πως η χώρα δεν έχει πρόβλημα ρευστότητας αλλά πρόβλημα φερεγγυότητας. Εδώ, δεν πρόκειται επ΄ουδενί να αποφύγουμε μια ήπια αναδιάρθρωση. Η Ελλάδα έχει δείκτη χρέους 150%, εκτός από το πρόγραμμα του IMF. Και το 80% είναι στα χέρια ανυπόμονων ξένων».
«Πιστεύετε ότι θα ήταν καλύτερα η Ελλάδα να λάβει επιπλέον πιστώσεις ώστε να αγοράσει μόνη της ομόλογα με την υπάρχουσα έκπτωση του 30%;» τον ρώτησε ο δημοσιογράφος. «Θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο. Αλλά θα ήταν καλύτερα αν ο υπάρχων μηχανισμός προσέφερε στους κατόχους τους μια ανταλλαγή. Περισσότερη ασφάλεια, εγγυημένη μέσω των μηχανισμών, έναντι χαμηλότερων επιτοκίων. Και όπως είπα, εξ ολοκλήρου σε εθελοντική βάση».
Το Βήμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου