Κρίσεις στην Αεροπορία :Επιστροφή στο παρελθόν

Μήπως είμαστε στην δεκαετία του ’90. Ή μήπως σ’ εκείνη του ’80; Σχόλιο προερχόμενο από φίλο, παλιό καλό συνάδελφο, απόστρατο της Π.Α την ώρα που παρατηρούσε στην εφημερίδα τις εφετινές κρίσεις των Ενόπλων Δυνάμεων και την σύνθεση της νέας Ηγεσίας. Μιας «νέας» ηγεσίας που ...

αποτελούσαν γνωστά «ιστορικά» ονόματα περασμένων δεκαετιών με ιδιαίτερα υψηλές επιδόσεις σ’ ότι αφορά την διαφύλαξη της κομματικής νομιμοφροσύνης από θέσεις....«σκληρά εργαζομένων» κυρίως Υπασπιστών, «Ασφαλιτών» και διαχείρισης ανθρωπίνων πόρων (δηλ. μεταθέσεων κ.λ.π.).

Γρηγόριος Ιγγλέσης

Δημοτικός σύμβουλος Βόλου

Υποπτέραρχος εν αποστρατεία.

Μιας νέας ηγεσίας αποτελούμενης από φανατικούς που συνέθεταν την νομενκλατούρα της τότε εποχής και ασκούσαν εξουσία στο όνομα της κομματικής καθαρότητας διώκοντας πολιτικά πάντα μη προσκείμενο (και όχι κατ’ ανάγκη πολιτικά αντίθετο). Παράλληλα, η συγκεκριμένη νομενκλατούρα, επεφύλασσε πάντα μερίδιο στην νομή της εξουσίας σε ημέτερους και φίλους με αντίστοιχη, σε πολλές περιπτώσεις, και οικονομική επιβράβευσή τους (θέσεις εξωτερικού, συμμετοχή σε επιτροπές προμήθειας / αξιολόγησης οπλικών συστημάτων κ.λ.π.) . Άλλωστε δεν τα έδιναν απ’ το υστέρημά τους. Λαμπροί μαθητές του Μεγάλου οικονομολόγου Ανδρέα, του Άκη, του Γιάννου και των λοιπών, ανιδιοτελώς και με μόνο γνώμονα την κατά το καλύτερο δυνατό υπεράσπιση του εθνικού συμφέροντος αλλά και της τσέπης τους, σκληρά εργαζομένων αστέρων του σοσιαλισμού (sic!).

Αφού λοιπόν οι περί κάθαρσης και τιμωρίας λόγοι των συντηρητικών στο ενδιάμεσο απεδείχθησαν απλά «φούμαρα» (ο επί της ουσίας στόχος τους ήταν απλά η ανάδειξη των ημετέρων σε «γαλάζιους χαλίφηδες» στην θέση των πράσινων αλλά με την ίδια λογική άσκησης εξουσίας και προσέγγισης των προβλημάτων) επανέκαμψαν αναβαπτισμένοι, σοφότεροι και δριμύτεροι. Έτσι, χρησιμοποιώντας ως προκάλυμμα Αρχηγούς που αξιοκρατικά (!) τοποθέτησε η προηγούμενη κυβέρνηση, επέπεσαν επί δικαίων και αδίκων, διεκδικώντας, και πάλι με την ίδια λογική άσκησης εξουσίας, τον «κομματικό» εξαγνισμό της Π.Α. Το δυστύχημα είναι πως την επίλυση των προβλημάτων και κατ’ επέκταση του αξιόμαχου της Π.Α. θα κληθούν να επιλύσουν αξιωματικοί που δεν τα γνωρίζουν (από ποια θέση άλλωστε να τα μάθουν). Επιπλέον, σε συνδυασμό με το ότι πιστεύουν πως η προεκλογική εξαγγελία του Γιώργου περί ύπαρξης χρημάτων είναι αληθής (μάλλον στα πλαίσια κάποιας σκοτεινής και εξυφασμένης από κέντρα του εξωτερικού συνωμοσίας αποκρύπτεται η εμφάνισή τους) επέβαλλαν την ομάδα εκείνη που θα κάνει, με το αζημίωτο και όταν απαιτηθεί, τις όποιες μελλοντικές προμήθειες (αφη, οπλικά συστήματα κ.λ.π.).

Υπαρχηγός λοιπόν και Κλαδάρχες των Κλάδων του ΓΕΑ (με εξαίρεση το Γ’ Κλάδο που στην θέση του Υποπτεράρχου Κλαδάρχη Μηχανικού τοποθετήθηκε Ταξίαρχος αφού ο τέως Γ’ Κλαδάρχης, στάσιμος Ταξίαρχος μέχρι την έλευση του ΠΑΣΟΚ), άπαντες πρασινο μπαρουτοκαπνισμένοι στο διάστημα της χρυσής για τις τσέπες υπερεικοσαετίας 1980 – 2004 και στην πλειοψηφία τους μη γνωρίζοντας κατά που πέφτει το ΕΚΑΕ. Όλοι βεβαίως τους με «βαριά» βιογραφικά (!). Αντίστοιχα, για να δέσει το «γλυκό», Γενικός δντης στην ΓΔΑΕ τοποθετήθηκε ο γνωστός φανατικός (τέως υπασπιστής του αειμνήστου) που στην 111 ΠΜ απαγόρευσε την χρήση της Coca Cola στην προσπάθειά του να αποδείξει την αντίθεσή του στους προαιώνιους εχθρούς του Έθνους Αμερικανούς (επίσης με πολύ βαρύ βιογραφικό). Και βέβαια παρεπιδημούντες στο ΥΠΕΘΑ γνωστά μέλη της πάλαι ποτέ αυλής του Άκη και του Γιάννου, απόστρατοι υπηρέτες εταιριών που καταλήστευσαν το κράτος και «φόρτωσαν» την Π.Α. με πανάκριβα μεν (σε πολλές περιπτώσεις με διογκωμένο κόστος είτε αρχικά είτε μέσω των περίφημων αντισταθμιστικών ωφελημάτων) αλλά ενίοτε και μόνο εν ενεργεία δε (κυρίως λόγω έλλειψης συμβάσεων εν συνεχεία υποστήριξης – FOS, Follow On Support) οπλικά συστήματα. Τέλος στο ΑΤΑ, την αιχμή της Π.Α., προήχθη σε Αντιπτέραρχο και τοποθετήθηκε αντίστοιχα «δοκιμασμένο» στέλεχος (φερόμενο μάλιστα μετά βεβαιότητας ως ο επόμενος Α/ΓΕΑ), ομοίως στάσιμος Ταξίαρχος μέχρι την έλευση του ΠΑΣΟΚ. Είναι απορίας άξιο πως μπορεί να λειτουργήσει σε τακτικό επίπεδο αποτελεσματικά η Π.Α. υπό τις διαταγές ανθρώπου που δεν έχει κάνει ούτε ένα «Παρμενίωνα» από το ΕΚΑΕ.

Αναλογιζόμενοι λοιπόν, τα μεγάλα λειτουργικά προβλήματα των μέσων της Π.Α. και το πεσμένο ηθικό των στελεχών, αναρωτιέται κανείς πως είναι δυνατόν μια χώρα σε δεινή οικονομική κατάσταση να έχει την πολυτέλεια κρίσεων αξιωματικών κατά το πλείστον αναξιοκρατικών. Μια χώρα της οποίας η αξιοπρεπής υπεράσπιση επιτάσσει απόλυτη κατά το δυνατόν αξιοκρατία. Μία χώρα που μπορεί να αντεπεξέλθει στα μεγάλα προβλήματα μόνο με την ανάδειξη στην κορυφή της ιεραρχίας των «αρίστων» και μόνο αυτών. Ομολογώ την εμπιστοσύνη που αρχικά έτρεφα στις απεγνωσμένες (όπως τις έβλεπα) ενέργειες του Πρωθυπουργού για την αποφυγή της χρεοκοπίας της Ελλάδας. Είμαι πλέον πεπεισμένος ότι με την χρησιμοποίηση για την ολοκλήρωση της μεγάλης αυτής προσπάθειας αποκλειστικά στελεχών με βασικό (και ίσως αποκλειστικό κριτήριο) την ακραιφνή κομματική τους προσήλωση η προσπάθεια αυτή είναι καταδικασμένη. Δυστυχώς το βαθύ ΠΑΣΟΚ επικράτησε σε βάρος της χώρας. 

Δύστυχη Ελλάδα. 

Δύσμοιρη Π.Α.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ